De kampioenswedstrijd! Gisteren mochten wij aantreden tegen de oud kampioen Caissa, welke ons vorig seizoen 1.5-6.5 van ‘t bord hadden geveegd. Een 6 punten wedstrijd. Op bord 5 speelde Jeroen met wit tegen Elwin Osterwald. Jeroen kreeg al snel een overwicht in het centrum en zette dat om in een batterij met een loper op c4 en een dame op b3, mooi verscholen achter een pion op b4. Nadat voordeel volledig in de prullenbak te deponeren door op a6 een loper te pakken, wikkelden beide spelers kloek af naar een gelijk eindspel waarin wit met Df5 een matwending met een stuk offer miste, het is Jeroen vergeven. Zodoende remise. Max met wit in een ruil caro gaf het initiatief weg met 11.Lf4 waarna zwart met 12...Ph5 de fianchetto loper gratis kon activeren. Nu was wit overextended met de achterste pion op d4 en zijn maat al op c5. Zwart had duidelijke plannen en nam het centrum over met e5. De druk bleef aan en wit kwam in een passieve stelling met een achtergebleven a-pion. De zwart stukken drongen het kamp binnen en het pleit was beslecht. 0-1. Nico op bord twee had een redelijk eenvoudige dag. Hij bouwde al snel een mooie massa op de damevleugel op en had druk op de c-lijn. De enige druk op de koningsvleugel die wit eventueel kon genereren was wel allemaal bedacht door Nico, maar zat ook echt alleen in het hoofd van Nico. Zijn tegenstander was meer bezig met zijn ‘focus’, of het gebrek daaraan. Uiteindelijk was de partij voor Nico vrij snel klaar, maar zijn avond allerminst. Op bord 3 mocht Gijs met wit plaatsnemen tegen de enige dame van het gezelschap. Gijs kreeg niet wat hij wilde, want na 1.Pc3 reageerde ze met een Siciliaan. Het zwarte paard ging op een kansloze missie naar c4. Deze werd er niet veel later uitgeschopt met b3 en wits zwarte loper kwam sterk te staan op de a1 diagonaal. Om de loper te blokken, werd vervolgens de stelling in het centrum half dicht geschoven met d5 en e5 en de stelling nam een Frans achtige vorm aan. Nu had Gijs vrij baan een stormram te bouwen op de koningsvleugel. Helaas sloeg Gijs geen munt uit zijn ruimte voordeel door met Dg4 verder de druk uit te bouwen en ruilde hij af op e6. Het initiatief sloeg volledig om en zwart kreeg mat dreigingen. Gelukkig was de stelling niet heel duidelijk en met de tijdnood erbij koos zwart eieren voor haar geld en dus werd de vrede gesloten met een eeuwig schaak. Vava, ‘de Nederlander’, mocht op bord 1 aantreden met wit. Omdat, uit zorgvuldige scouting bleek, dat de tegenstander de neiging heeft om de sterkste speler op de hoogste borden aan te laten treden, was dit een hele kluif. Hij kreeg echter al snel totaal stellings overwicht in een advanced Caro waarin Alje gedwongen in een kluitje rond de koning op f7 zijn lot moest afwachten. Wit liet het na zijn open A lijn te benutten en stortte zich volledig op oostkant van het bord. Dit verzandde en uiteindelijk hield zwart er zelf nog een sterk centrum aan over ook, bizar. Zwart kreeg het overwicht en het ging van kwaad tot erger, zodoende moest helaas een nul worden bijgeschreven. Tobi op bord 8 wist uit de opening een pion op d4 te isoleren met een verder solide stelling. Uiteindelijk besloot Ron dan maar uit wanhoop die pion te laten. Het resulteerde in een vrije b pion en even later een dubbel toreneindspel met een zwikkie extra pionnen voor zwart waar de koning mooi zijn weg omheen naar voren kon dansen. Onder verscheidene mat dreigingen boog wit uiteindelijk het hoofd. 0-1. ‘Gemurderd’. Ondergetekende besloot een poging te doen het engels te weerleggen met een snel d5 en kon zetten lang een stuk winnen, maar nooit was dit echt goed. Derhalve besloot ik af te wikkelen naar een nog veel slechter eindspel, met gelijke punten en een fatale ontwikkelingsachterstand. De overgebleven gatenkaas was er een op de kleur van de ontbrekende loper. In de analyse achteraf besloten we dat wit toch op zijn minst +3 stond, maar alle pogingen van Nico en Vava dit te bewijzen strandden. Ondertussen stond wit onder flinke tijdsdruk en de gemiste kansen werden hem uiteindelijk fataal. Zwart blufte dat zijn koning veilig stond op h7, wit trapte erin, de passieve verdediging die hij koos was niet een succesvolle. Dit blijk uiteindelijke de enige succesvolle ‘bluf’ van de avond, want ik stond erop het casino te bezoeken en alleen te gaan ‘kijken’. Zodoende verloor ik 250 euro met alleen maar kijken en een all-in pocket achten op een J97 tegen K9. Last but not least Joël op bord 6 met Zwart. De stand was 3-4 en we hadden slechts nog een halfje nodig om te winnen. Met een kwaliteit voor in een laat middenspel moest Joël een irritante pion op d7 zien te winnen, met als doel geen compensatie. Beide spelers onder de minuut. Toch bleek het lastig om alle dreigingen van pion winst, mat, achterste rij, promotie het hoofd te bieden en dus moest de kwaliteit weer worden ingeleverd om af te wikkelen naar een gelijk dame eindspel. Zijn tegenstander wist een pion af te snoepen en dus werd de dreiging van een dubbele aanval met afwikkeling naar een gewonnen pionneneindspel een constante dreiging. Uiteindelijk hield de verdediging stand en vieren wij winst in ‘el clasico’.