Op een treurige tyfusavond in november gingen we met auto, fiets, metro en tram naar Amsterdam Noord om te spelen in de kwartfinale van de SGA-beker, waar we door een speling van het lot in verzeild waren. Letterlijk, want er doen 10 teams mee waarvan 6 direct bij de laatste 8 zitten. Wij dus ook. Hup.
Eigenlijk geschiedde het hoogtepunt vooraf. Wetende dat zij Cor Croese in de gelederen hadden, appte Max aan Joël: “Jij pakt hem gewoon op bord 1 op Cruise control.” Sterk.
De wedstrijdleider riep de namen om. “Nou heb ik het toch zelf opgeschreven, maar ik vind het toch moeilijk leesbaar. Cor Croese tegen Joël de Vrij. Zeg ik dat zo goed?” Joël, met uitgestreken gezicht: “Ja.” “En aan bord 2 Jeroen Schoonaker.” Ook mooi.

Max had een dynamische partij en speelde Pxd4. Helaas geen Pd4, dus de winst was nog niet 100% zeker. Maar Na Pd4-e2 en Dd4 met dubbele aanval op b6 en g7 was de boel veelbelovend.
Mijn tegenstander deed maar wat, maar ik ben teringdom, dus de winst was nog niet 100% zeker.
Jeroen speelde zoals Jeroen kan spelen als hij er zin in heeft. Rustig. Hij was wel bang voor …b4, maar zijn tegenstander blijkbaar ook want die deed dat niet. Sterker, die grugmokker bood dameruil aan. Dan ken je Jeroen niet. Plusje, dameruil: die winst was dus wel 100% zeker. 1-0 Jeroen en 0-1 Paard d4.

Ondertussen leek Joël ietwat twijfelachtige compensatie voor een pion te hebben in de vorm van actieve stukken en een voertuig dat automatisch de maximum snelheid aanhoudt.
Zoals gezegd ben ik teringdom. Want a) ik gaf mijn voordeel weg, b) achteraf vindt compi dat het met dat voordeel eigenlijk wel meeviel, en c) ik zag een variant waarin ik Pb6 met Ta8-a6 zou beantwoorden, omdat tja, een paard vanaf b6 a8 aanvalt. Niks aan de hand, ik deed Ta6 nog voordat hij Pb6 kon doen. Maar! Oh wacht even, toen viel het licht minutenlang uit. Fijn. Gelukkig gebeurde dat niet even later nog een keer. Oh nee, juist wel.
Afijn, terug naar mijn partij. Na de onderbreking deed hij alsnog Pb6, hetgeen ik beantwoordde met… Ta8. En Pxa8, zwart geeft op, tussenstand 1-1. Leuk.

Niet veel later viel het doek ook toch voor Max, helaas. Zwart stond op instorten maar was zo onsportief om dat instorten te vertikken. 2-1. Op zich vervalt bord 4 bij een gelijke stand, dus het was in theorie nog mogelijk, maar Cor Cruise leek er een mission impossible van te maken door af te wikkelen naar een niet te verliezen eindspel, zeker met increment. Om vervolgens toch door zijn vlag te gaan.
Nu moeten we die kutbeker maar winnen ook.
En ik hoop voor Cor dat hij thuis dat nieuwe biertje van La Chouffe klaar had staan. OUF.