Op een mooie lenteavond mocht Paard D4 in de eerste ronde van de Gouden Beker competitie aantreden. Hoewel we op papier een uitwedstrijd speelden had het daar in de praktijk weinig van weg, aangezien onze tegenstander Fischer-Z haar thuiswedstrijden ook in het altijd sfeerrijke Café Batavia speelt. De gemoedelijke ambiance in de kelder van Café Batavia werd alleen maar verder versterkt door een nogal luid snurkende hond die graag naar buiten wilde, en er een aantal keer zelfs in slaagde om de deur van de ruimte open te duwen. Helaas voor hem/haar was de trap telkens net iets te hoog. Daarnaast konden wij lang meegenieten van de vrolijke koks, die met veel passie stonden mee te zingen op de zwoele reggaeton beats die de keuken doordreunden vanuit hun speakers. Na een lange werkdag werd hier zelfs nog verslag van gedaan aan het Spaanssprekende thuisfront in een bruisend en passievol telefoongesprek. Ondanks de vele afleidingen lieten we ons niet van stuk brengen, integendeel: op alle vier de borden ontvouwden zich interessante partijen met kansrijke stellingen. Gijs bracht op bord 1 met wit de kenmerkende ‘Gijsopening’, oftewel 1. c4 2. g3 en 3. Lg2, waar de zwartspeler op reageerde met een Konings-Indische structuur. Na enkele logische vervolgzetten en 14. axb4 was de a-lijn gedurende zeven zetten buiten gebruik, hetgeen een aesthetisch aantrekkelijke beeldvorming gaf voor de toeschouwers. Nadat de druk rustig werd opgevoerd kreeg de zwartspeler het zichtbaar moeilijker en ging hij bij zet 32 fataal in de fout. Vervolgens wist Gijs fraai zijn dame te winnen in ruil voor een pion en paard, waarna een snelle belegering van de zwarte koningszijde en na enkele zetten mat volgde. Op bord 2 bracht speelde Jeroen met zwart een soort Caro-Kann tegen 1. c4, wat leidde tot een gesloten positie met kleine kansjes voor beide partijen. Hier kwam echter weinig concreets uit, waardoor de positie al snel veranderde in een eindspel met een vrije e pion voor Jeroen, hoewel wit hier compensatie voor had met zijn goed gepositioneerde toren. Nadat de zwarte e pion de vierde rij had bereikt, was Jeroen lang op zoek naar de winnende variant, hetgeen ervoor zorgde dat zijn tijd krap werd. Met nog minder dan 10 minuten op de klok, grofweg een half uur minder dan zijn tegenstander, koos Jeroen eieren voor zijn geld en behaalde hij een hele degelijke remise. Op het derde bord was Vaclav vermoedelijk nog lichtelijk getraumatiseerd door zijn vorige opponent, die in de partij enkele dagen daarvoor als een ware callgirl zijn achternaam bleef fluisteren toen hij dik verloren stond. Dat weerhield Vaclav er niet van een om goede en aantrekkelijke partij op het bord te zetten: Na 1. e4 g6 volgde een avontuurlijke variatie van de moderne verdediging met snel 8. h4, gevolgd door een pionoffer enige tijd later en een open stelling. In een gelijk opgaand eindspel, waarin beide partijen nog weinig tijd op de klok hadden, beschikte Vaclav over de beste zenuwen en wist hij de partij koeltjes naar zich toe te trekken. Op bord 4 mocht Max met zwart aantreden en volgde een Rossolimo stelling waarin beide kampen in eerste instantie weinig weggaven. Waar Max bij zet 14 koos voor het langzame 14. h6, om zo zijn stukken optimaal te kunnen positioneren, ging de witspeler sneller ten aanval en plantte hij niet veel later zijn toren op de zesde rij. Dit leverde weinig op, waarna hij met 20. b4? probeerde door te breken op de damevleugel maar hierbij over het hoofd zag dat zijn toren kon worden ingesloten. Na het witte materiaalverlies en het uiteenvallen van de stelling gooide wit na zet 25 de handdoek in de ring. Vamos en op naar de volgende ronde!!!